آزمایش میکروآلبومین ادرار آزمایشی برای تشخیص سطوح بسیار کمی از پروتئین خون (آلبومین) در ادرار شما است. آزمایش میکروآلبومین برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه در افرادی که در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی هستند استفاده می شود.

 

کلیه های سالم ضایعات خون شما را فیلتر می کنند و به اجزای سالم از جمله پروتئین هایی مانند آلبومین متصل می شوند. آسیب کلیه می تواند باعث نشت پروتئین ها از طریق کلیه ها و خروج از بدن در ادرار شود. آلبومین (al-BYOO-min) یکی از اولین پروتئین هایی است که هنگام آسیب به کلیه ها نشت می کند.

 

آزمایش های میکروآلبومین برای افرادی که در معرض خطر بیماری کلیوی هستند، مانند افراد مبتلا به دیابت یا فشار خون بالا، توصیه می شود.


چرا این کار انجام می‌شود

پزشک ممکن است آزمایش میکروآلبومین ادرار را برای تشخیص علائم اولیه آسیب کلیه توصیه کند. درمان ممکن است از بیماری کلیوی پیشرفته‌تر جلوگیری کرده یا به تأخیر بیاندازد.

 

اینکه هر چند وقت یک‌بار به آزمایش‌های میکروآلبومین نیاز دارید بستگی به شرایط زمینه‌ای و خطر آسیب کلیه دارد. مثلا:

 

دیابت نوع 1. اگر دیابت نوع 1 دارید، پزشک ممکن است یک بار در سال آزمایش میکروآلبومین را از پنج سال پس از تشخیص توصیه کند.

دیابت نوع 2. اگر دیابت نوع 2 دارید، پزشک ممکن است یک بار در سال آزمایش میکروآلبومین را که بلافاصله پس از تشخیص شروع می شود، توصیه کند.

فشار خون بالا. اگر فشار خون بالا دارید، پزشک ممکن است آزمایش‌های میکروآلبومین را به طور منظم‌تر توصیه کند. با پزشک خود صحبت کنید که هر چند وقت یکبار این آزمایش را تکرار کنید.

اگر سطح میکروآلبومین ادرار بالا باشد، پزشک ممکن است درمان و آزمایشات مکرر را توصیه کند.

 

 

روش انجام

آزمایش میکروآلبومین یک آزمایش ساده ادرار است. می توانید قبل از آزمایش به طور معمول غذا بخورید و بنوشید. مقدار ادراری که ممکن است پزشک بخواهد آزمایش کند ممکن است متفاوت باشد - ممکن است فقط نیاز به ارائه یک نمونه تصادفی داشته باشید، یا ممکن است پزشک از شما بخواهد که 24 ساعت ادرار جمع آوری کنید.

 

 

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

در طول آزمایش میکروآلبومین، فقط باید یک نمونه ادرار تازه تهیه کنید. این ممکن است به چند روش انجام شود:

آزمایش ادرار 24 ساعته. ممکن است پزشک بخواهد که تمام ادرار خود را در یک ظرف مخصوص در یک دوره 24 ساعته جمع آوری کرده و برای تجزیه و تحلیل ارسال کنید.

آزمایش ادرار به موقع. ممکن است پزشک بخواهد که اول صبح یا بعد از یک دوره چهار ساعته ادرار نکردن، نمونه ادرار بدهید.

آزمایش ادرار تصادفی. آزمایش ادرار تصادفی را می توان در هر زمانی انجام داد. اما برای بهبود دقت نتایج، اغلب با آزمایش ادرار برای کراتینین ترکیب می شود - یک محصول زائد که معمولاً توسط کلیه ها فیلتر می‌شود.

نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می شود. پس از ارائه نمونه ادرار، می توانید بلافاصله به فعالیت های معمول خود بازگردید.

 


نتایج

نتایج آزمایش میکروآلبومین به صورت میلی گرم نشت پروتئین طی 24 ساعت اندازه گیری می شود. بطور کلی:

کمتر از 30 میلی گرم طبیعی است.

30 تا 300 میلی گرم ممکن است نشان دهنده بیماری زودرس کلیه (میکروآلبومینوری) باشد.

بیش از 300 میلی گرم نشان دهنده بیماری کلیوی پیشرفته تر (ماکروآلبومینوری) است.


نتیجه آزمایش خود را با پزشک خود در میان بگذارید و متوجه شوید که چه معنایی برای سلامتی شما دارد. اگر سطح میکروآلبومین ادرار بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است پزشک تکرار آزمایش را توصیه کند.

 

عوامل متعددی می توانند باعث نتایج بالاتر از حد انتظار میکروآلبومین ادرار شوند، مانند:

وجود خون در ادرار (هماچوری)

داروهای خاص

تب

ورزش شدید اخیر

عفونت مجاری ادراری

سایر بیماری های کلیوی